Yeni içeriğimizde haberleşme protokolü teriminin ne anlama geldiğine yer vermekte, haberleşme protokolüyle alakalı temel bilgilere değinmekteyiz.
Bir internet ağındaki düğümden başka bir düğüme veri bloklarının gönderilmesi kurallarını tanımlamakta olan haberleşme protokolü, telekomünikasyon için son derece gerekli olan bir kavramdır.
Hata tespiti, kimlik doğrulama, sinyal verme ve düzeltme işlerini kapsamakta olan haberleşme protokolü, dijital iletişimin söz dizimini, senkronizayonu, analog ve anlambilimini tanımlamaktadır. Örneğin dijital veya analog iletişimde kullanılmakta olan binlerce haberleşme protokolü yer almaktadır.
Protokoller normalde katmanlı olarak tanımlanmakta ve OSI referans modelinin katmanıyla belirtilmekte olan hizmetlerin tamamını veyahut bir bölümünü sağlamaktadır. Haberleşme protokolü ilgili taraflarca kararlaştırılması gereken bir husustur ve anlaşmaya varılabilmesi için standart olarak protokol geliştirilmesi gerekmektedir. Haberleşme sistemleri birbiri ile iletişim kurabilmek için paylaşılan verileri işlemekte olan bir dizi iş birliği sürecini içermektedir. İletişim, işlem kodunun içerisinde yerleştirilebilmekte olan protokollerce yönetilmektedir.
Ağ protokolünü uygulayabilmek amacıyla protokol yazılım modülleri, makinenin işletim sistemi üzerinde uygulanmakta olan çerçeve ile arayüzlenmekte olup en fazla kullanılan çerçevelerin ise OSI ve TCP / IP modelleri olduğunu söyleyebiliriz.
Haberleşme Protokolü Türleri:
Haberleşme protokolü kendi içerisinde IP yani internet protokolü, TCP yani iletim kontrol protokolü, kullanıcı datagram protokolü v.b. türlere ayrılmaktadır. Bunlara maddeler halinde yer verecek olursak aşağıdaki türlere ayrılmakta olduğunu söyleyebiliriz:
Güvenli Köprü Metni Aktarım Protokolü (HTTPS)
İki bilgisayar arasındaki iletişimin güvenli hale getirilmesi amacıyla yer verilen HTTPZS, web sunucusundan ve tarayıcıdan alınan verileri güvenli hale getirebilme maksadıyla kullanılmakta olup, standart bir protokol olarak karşımıza çıkar. http’de veri aktarımı şifresiz olarak yapılırken HTTPS’de şifreli yapılmaktadır ve bu bağlamda daha güvenlidir.
İletim Kontrol Protokolü (TCP)
Ağ üzerinden iletişim kurulabilmesi için kullanılmakta olan popüler bir iletişim protokolü olmakla beraber herhangi bir mesajı kaynaktan hedefe gönderilen paket dizilerine bölmekte ve hedefte yeniden birleştirmeye yaramaktadır.
İnternet Protokolü (IP)
Çoğunlukla TCP ile kullanılmakta olup, TCP / IP ağları birbirine bağlayan popüler protokol konumundadır. Adresleme protokolü olarak tasarlanmıştır.
Köprü Metni Aktarım Protokolü (HTTP)
İki veyahut daha çok sistem arasında köprü metni aktarabilmek için tasarlanmış olup, bağlantı oluşturabilmesi amacıyla HTML etiketleri kullanılmaktadır. HTTP, sunucu makineyle bağlantı kurulmasına izin vermekte olan istemci-sunucu ilkelerine göre tasarlanır.
Katman 2 Tünel Protokolü (L2TP)
İnternet üzerinden bir sanal özel ağın yani VPN’nin çalışabilmesini sağlayabilmek için internet servis sağlayıcısı tarafından kullanılmakta olan noktadan noktaya tünel protokolünün bir uzantısı konumundadır. Kendi başına herhangi bir şifreleme veya gizlilik sağlamamaktadır.
Önemsiz Dosya Aktarım Protokolü (TFTP)
Disksiz iş istasyonlarının x-terminalleri ve yönlendiricileri başlatabilmek için kullanılmakta olan veri sunucularının aktarımına yönelik basit bir yüksek seviyeli protokol konumunda olup, uzak bir sunucu kullanmakta olan dosyaları okumak veya yazmak için tasarlanmış durumdadır.
Dinamik Ana Bilgisayar Yapılandırma Protokolü (DHCP)
IP ağları üzerinde cihazları yapılandırma sürecini otomatik hale getirmek için kullanılmakta olan ağ yönetim protokolü olup, cihazların diğer IP ağları ile iletişimi kurabilmesi için her cihaza bir IP adresi atamaktadır.
İnternet İleti Erişim Protokolü (IMAP)
Mail iletilerini posta sunucunda depolamakta olan e-posta protokolüdür. Kullanıcının iletilerini, bilgisayar cihazlarında yerel bir biçimde depolanmış gibi görüntülemesine ve bunun yanı sıra değiştirmesine imkan tanımaktadır.
Gerçek Zamanlı Aktarım Protokolü (RTP)
İnternet üzerinden video ve ses iletimi için standart bir paket protokolü olan gerçek zamanlı aktarım protokolü, Audio Video Transport Working grubu tarafından geliştirilmiştir ve 1996’da ortaya çıkarılmıştır.